Category: Nepali Scribbles

कस्तो पापी रहेछ त्यो आफ्नो मात्रै राम्रो सोच्ने अरूलाई त मान्छे नै नगन्ने दुःख दिने अनि गाली गर्ने कस्तो असल हुन् तिनी आफ्नो त वास्तै

एउटा काम गर्न बस्यो, मन अर्कै तिर डुल्छ यता उता नजर घुमाइ अनावश्यक कुरा सोच्छ साह्रै चन्चल भयो मन, शान्त बनाउनै सकिनँ जति कोसिस गरे

सधैँझैं आज पनि हुलाक गएर आए। केहि लिन गएको थिए म, आफुसँगै लिएर अाए केबल सुन्यता। कयौं रात बिते त्यति नै दिन पनि। आज भेटौला

म रिसाएर फन्किदा मेरो हात समाएर मलाई फकाउनु मैले छोडेर जाने कुरा गर्दा हाम्रो मायाको महत्व बुझाउनु जानि नजानि लाएको माया कति गल्ती भए होलान्