Category: Scribbles

उजाड मरुभुमिझै, तिर्खाले व्याकुल चरीझै उत्साह उमंग केही नभएको बाटोमा सुत्ने माग्ने झै जिन्दगी के भयो खै, खाली खाली कस्तो रित्तो आँखा भरि सपना छन्

धेरै पछि आज पुराना दिनहरु याद आयो उहि बाटो उहि कुराकानी कस्तो झझल्को आयो केहि समय मात्रै बिते जस्तो लाग्थ्यो हेर्दा हेर्दै जुनी नै पो

मलाई माया को जालमा फसाएर मेरो जिन्दगीलाई बर्बाद गरेर उ विना बाच्नै नसक्ने बनाएर कता गई निष्ठुरी, धुरुधुरु रुवाएर धोका नै दिनु थियो त मायाको

कस्तो पापी रहेछ त्यो आफ्नो मात्रै राम्रो सोच्ने अरूलाई त मान्छे नै नगन्ने दुःख दिने अनि गाली गर्ने कस्तो असल हुन् तिनी आफ्नो त वास्तै

एउटा काम गर्न बस्यो, मन अर्कै तिर डुल्छ यता उता नजर घुमाइ अनावश्यक कुरा सोच्छ साह्रै चन्चल भयो मन, शान्त बनाउनै सकिनँ जति कोसिस गरे